Fernando BOTERO

Fernando Botero (1932-2023)

Fernando Botero Angulo was een Colombiaanse schilder en beeldhouwer die op 19 april 1932 in Medellín werd geboren en op 15 september 2023 in Monaco overleed.

Hij was een wereldberoemde kunstenaar en verwierf een unieke plaats in de kunstwereld dankzij zijn onnavolgbare stijl bekend als “Boteroïsme” gekenmerkt door ronde, overdreven en volle vormen die vaak geladen zijn met poëzie, ironie of kritiek.

Botero ontwikkelde al op jonge leeftijd een passie voor kunst en exposeerde zijn werk vanaf zijn 16e in Medellín. Na zijn studie aan de San Fernando Academie voor Schone Kunsten in Madrid verdiepte hij zich in de grote Europese meesters zoals Velázquez, Goya en Titiaan.

Maar het was in het ontwikkelen van een gedurfde, persoonlijke stijl dat hij zijn stempel drukte, een wereld waarin alles opgeblazen lijkt, monumentaal maar nooit statisch.

In de jaren 1950 werd hij een rijzende ster in Colombia. Hij kreeg erkenning nadat hij de eerste prijs had gewonnen op de Salon van Colombiaanse Kunstenaars in 1958.

Zijn carrière kreeg een internationale dimensie in de jaren 1960 vooral dankzij de steun van Dorothy Miller, curator van het MoMA in New York, die verschillende van zijn werken aankocht. Vanaf dat moment circuleerde zijn naam tussen de grote kunstinstellingen over de hele wereld.

Vanaf de jaren 1970 woonde hij tussen Parijs, Toscane en Monaco. Hij richtte zich ook op monumentale beeldhouwkunst, die tentoongesteld werd op de grote pleinen van steden als Parijs, New York en Florence.

Botero's werk verkent vele thema's:
- Latijns-Amerika: hij schildert het dagelijks leven, tradities, politiek en de excessen van de Colombiaanse samenleving met tederheid en humor.
- Religie: vaak aanwezig in de vorm van bijbelse scènes of corpulente geestelijken, wordt het behandeld met een vleugje ironie maar ook met symbolische diepte.
- Stillevens: fruit, voorwerpen en muziekinstrumenten nemen volle, gulle, bijna menselijke vormen aan.
- Portretten: of het nu anonieme figuren zijn of historische of politieke figuren, Botero legt zijn eigenzinnige visie op het lichaam op.
-Geweldscènes: met name in zijn series over geweld in Colombia en martelingen in de Abu Ghraib-gevangenis aarzelt hij niet om met zijn stijl machtsmisbruik aan de kaak te stellen.

In 2000 deed Botero een uitzonderlijke schenking aan zijn land, meer dan 200 werken (zijn eigen werken en die van grote kunstenaars zoals Picasso en Renoir) waardoor de oprichting van het Botero Museum in Bogotá mogelijk werd.

Fernando Botero wordt beschouwd als “de meest Colombiaanse van alle Colombiaanse kunstenaars”.

Zijn universele stijl, tegelijkertijd toegankelijk en diepzinnig, kritisch en liefdevol, heeft een sterke stempel gedrukt op de moderne kunst.

Zijn werk blijft huidige en toekomstige generaties fascineren zowel door de vorm als door de rijkdom van de boodschappen.